TÖVBE

Gece karanlığından dolu dizgin

Çıkabilsem sabah aydınlığına.

İslamın nuruyla nurlansa cismim,

Enine, boyuna, derinliğine.

Nokta  nokta tüm hücreme işlese,

Ötelerden esen Hakkın nefesi.

Aşkın pınarında yıkanıp, yunsa,

Ömrü hayatımın kiri ve pası.

 Tövbe edip günahıma derinden,

Hakk’a kopmaz ipi ile bağlansam.

Kör düğüm olsa da onun ilmeği,

En sonuna bir düğüm de ben çalsam.

Haber salsam şarka, garba, şimale.

Gelin desem kurtuluşa felaha.

İnsanın mayası bozuk değildir.

Dur diyelim aldatıcı günaha.