KAR

Rabbimin kudretiyle gökten iniyor bembeyaz.

Birikiyor yığın  yığın bereket timsali kar.

Bazen haşin, kah o yana kah bu yana koşuyor.

Bazen sakin ve asude, bir tüy gibi düşüyor.

Sanki dostlar, gökten yere armağan gönderiyor.

Şen çocuklar  gıcırtıyla kar üstünde yürüyor.

Lapa  lapa muttasıl iniyor beyaz bir buket,

Her tarafı aynı renge boyuyor bir el fakat.

Beyaz örtü; altındaki mikropla savaşıyor.

İplik  iplik göz yaşları dere olmuş taşıyor.

Güneş yere yaklaşınca başlıyor sulu ricat

Boz bulanık sel halinde denizle buluşuyor.

Kara toprak yeşillenip çiçeklerle süslenir.

Süzülerek uçan kuşlar  ağaçlara yaslanır.

Yüce dağlar başında gelinde taç misali kar.

El sallayıp dostlarına, sevgiyle selamlaşır.

Alışmıştık ak yüzüne  terk eyledi bizi kar.

Sevgiliden ayrılmak ah, ne kadar zor ne kadar.

Yaz sıcağına inat, gözleriz hep yollarını.

Nazlanıp bekletme gel, bunda naz edecek ne var.

                                                 07/03/2003