GÜL RENGİNİ ONDAN ALIR
Sevgilinin aşkı ile tutuşup kavrulsa özüm.
Ayak yalın, başım açık çıksam yollara yollara.
Her nefeste defalarca dilimde Hu olsa sözüm.
Derviş olup, Yunus olup
düşsem çöllere çöllere.
Bülbül gibi sevgiliye türlü nağmeler söylesem.
Aşkım ayyuka yükselse düşsem dillere dillere.
Gece gündüz arayarak,
herkesten sual eylesem.
Rengini aldığı dostun sorsam, güllere
güllere.
Aşk ateşiyle göz yaşım
buharlaşıp yağmur olsa.
Boz bulanık dosta akan
gitsem sellere sellere.
O mübarek pak Ravzanda gönüller murada erse.
Affımı umarak baksam, açık ellere ellere.
Gösterdiği hak ipine sımsıkı tutunsa elim.
Gayret kemerini her an
sarsam bellere bellere.
Sözlerindeki lezzeti bir şeyde tadamaz dilim.
Arıdan, petekten
sonra sorsam ballara
ballara.
Örümcekler, güvercinler, bedeviler de anladı.
Kuru kütük meyve verdi, baktım dallara dallara.
Çağ değişti, asır geçti, çağdaş hakkı anlamadı.
Şaştım kaldım, dünyadaki garip hallere hallere.
NOT: Yayınlanmış olan “IŞIK SAÇAN NAL OLSAM”
Kitabımdan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder