5 Ocak 2014 Pazar

GÜL RENGİNİ ONDAN ALIR

Sevgilinin aşkı ile  tutuşup kavrulsa özüm.
Ayak yalın, başım açık çıksam  yollara yollara.
Her nefeste defalarca dilimde Hu  olsa sözüm.
Derviş olup, Yunus olup  düşsem  çöllere çöllere.

Bülbül gibi sevgiliye türlü nağmeler söylesem.
Aşkım ayyuka yükselse düşsem  dillere  dillere. 
Gece gündüz arayarak,  herkesten sual eylesem.
Rengini aldığı dostun sorsam,  güllere  güllere.

Aşk ateşiyle göz yaşım  buharlaşıp yağmur olsa.
Boz bulanık dosta akan  gitsem  sellere  sellere.
O mübarek pak Ravzanda gönüller murada erse.
Affımı umarak baksam, açık ellere  ellere.

Gösterdiği hak ipine sımsıkı tutunsa elim.
Gayret kemerini her an  sarsam  bellere  bellere.
Sözlerindeki lezzeti bir şeyde tadamaz dilim.
Arıdan,  petekten sonra  sorsam  ballara  ballara.

Örümcekler, güvercinler, bedeviler de anladı.
Kuru kütük meyve verdi, baktım dallara dallara.
Çağ değişti, asır geçti, çağdaş hakkı anlamadı.
Şaştım kaldım, dünyadaki garip hallere  hallere.


NOT: Yayınlanmış olan “IŞIK SAÇAN NAL OLSAM”
Kitabımdan.

                                                         


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder