EL-FETTAH

              (Kapılar açıcı)

             

Seher vakti hıçkırıkları yükseliyor insanların.

Rahmetine açılan ellere göz yaşları dökülüyor,

Bir ana şefkatiyle örtüsüne sarılan kadınların.

Hiç bıkmadan,

Zincir olup diziliyor ilme talip kulların,

Gecelerdir, günlerdir.

Bir umut ışığı arıyor kararan ufuklarda,

Haftalardır, aylardır.

Nerde kaldı kurtuluşun YA FETTAH ?

Bekliyoruz yıllardır.

Kesintisiz çıkalı mescitler garip kaldı,

Camiler öksüz.

Ellerinde kitaplarıyla

Okulları terk ettirilen öğrenciler içîn için ağlıyor,

Derinden ve sessiz.

İmdat Ya Rab!

Nâ hak yere bu dünyada çok eziyetler çekmişiz.

Kitabın okunamaz oldu,

İnsanlar mükedder,

Kalemler suskun,

Yüzler münkesir.

Beni Kureyza’da

Resûl’ün uğruna savaştığı tesettür esir.

Gün birlik günüdür amma EY FETTAH!

İmamesi koparılmış tesbihler gibi dağılmışız.

Topla bizi hak çizgide YA CÂMİ,

Her birimiz bir köşede cüda kalmışız.

----------------------------------------

MÜKEDDER: Kederli, sıkıntılı.

MÜNKESİR  : Kırgın, gücenmiş.

CÂMİ……… : Cem edici, toplayıcı.

CÜDA KALMAK: Ayrı  kalmak. Ayrı düşmek.