BÜTÜN ANNELERE

            Bu yazımda, bir Fransız Yazarın yıllar önce okuduğum ve çok hoşuma giden hikayesinden bir bölümü özetle aktaracağım.

           Okuma yazmayı sökmüş olan oğlu Pol’e annesi, “ Bak oğlum ben alış verişe çıkacağım, ondan sonra hasta olan  teyzene uğrarım, sen kardeşinle ilgilen, bak sütünü, bezlerini, neye ihtiyacı varsa hepsini şuraya bırakıyorum, çabuk dönmeye çalışırım ama geç kalırsam sen gerekeni yap ve merak etme  olur mu?” der. Ancak hasta kardeşinin bakıcısı o gün gelmediği için onun evinde de işleri yoluna koymak zorunda kalır ve bu sebeple biraz gecikir. Eve döndüğünde çocuklar uyumuştur, ama masanın üzerinde Pol tarafından yazılmış  bir not vardır ve şöyle denmektedir.

-          Anneciğim! Sen yokken kardeşimin sütünü verdim……………….15 Fenik

-          Altını kirletmişti değiştirdim……………………………………….50    “

-          Onu uyuttum ve evi bekledim……………………………………   70     “

-          Çiçekleri suladım…………………                                                  75     “

-          TOPLAM……………………………………………………….   210 Fenik bana borcun var

       Annesi tebessüm ederek kağıdın altına “Pol! Borcumu ödüyorum. Ben yokken yaptıkların için teşekkür ederim” diye yazdıktan sonra  para ile birlikte baş ucundaki komodinin üzerine bırakırken, başka bir kağıda

Sevgili Pol:

1-      Seni 9 ay 10 gün zahmetler içerisinde taşıdım ……………………..Bedava

2-      Dayanılmaz sancılar içerisinde dünyaya getirdim…………..                 “

3-      2 Yıl emzirdim ………………………………………………..              “

4-      3 yıla yakın altını kirlettiğin için temizledim…………………               “

5-      Hastalığında başında sabahladım……………………………….            ”

6-      Senin için her gece en az iki kere tatlı uykumdan uyanarak kalktım…   ”

7-      Bundan sonra yapacaklarım da …………………………………            ”

8-      TOPLAM BORCUN……………………………………              YOK – Sıfır.

Anne her millette, her yerde, her zaman hatta insandan başka canlılarda da fedakarlık

abidesidir; bu bizim milletimizde defalarca, kat be kat böyledir. Onların günü yılda bir gün değil 365 X Ömür boyu olmalıdır.

      Annelere sevgi- saygılarımla “IŞIK SAÇAN NAL OLSAM” adlı şiir kitabımda yayınlanan konu ile ilgili bir şiirimi sunuyorum.

             BÜTÜN ANNELERE

            Önce hamal oldun bana,

            Hiç şikayetçi olmadan

            Taşıdın bin zahmetle

            Dokuz ay ve on gün daha.

            Güzel vücudun incindi,

            İstemeden eziyetim oldu sana.

            Defalarca affetmiştin,

            Affet ne olur, affet bir daha.

            Bir karşılık beklemeden

Kanından, canından verdin.

Sen fedakarlık yaptıkça

Ben durmadan seni yordum.

Etrafa boş gözlerle bakıp,

Hiç bir şeyi bilmesem de

Şefkatin, sevgin bilirdim.

Bazen güzel yüzünü hüzün bulutları kaplardı.

Bereket yağmurları gibi

Gözünden dökülen yaşlar,

Ateşimi söndürecek türlü gizemler sakladı.

Esen yellerden sakınır,

Her an tetikte beklerdin.

Durmadan şefkatli elin alnımı

Yanağınla yüzümü yoklardın.

Öyle tutkunduk ikimiz,

Gecenin bir saatinde

Tatlı uykudan uyanır

Tebessüm ederdi yüzünüz.

Konuşmadan anlaşırdık

Ve şefkat doluydu sözünüz.

Terk ettin ansızın bizi,

Gözümden yaşlar süzüldü.

Dünyada yalnız bıraktın,

Firkatin bana yazıldı.

Alışmak zor yokluğuna,

Şu yalnızlık dünyasında

Hasretim artık şefkatine,

Engin şefkatine.

Huzurunda diz çökerek

Gül yüzüne bakayım.

Ellerini bırakıp,

Cennet yolunun rehberi

Ayağını öpeyim,

Anacığım!

Ayağını öpeyim.